Bibliodrama
VERHALEN
Exodus 3, 1- 6
Mozes hoedde de kudde van zijn schoonvader Jetro, de priester van Midjan. Eens dreef hij de kudde tot ver in de woestijn en kwam hij bij de berg van God, de Horeb. Toen verscheen hem de engel van de HEER, in een vuur dat opvlamde uit een doornstruik. Mozes keek toe en zag dat de doornstruik in lichterlaaie stond en toch niet verbrandde. Hij dacht: 'Ik ga eropaf om dat vreemde verschijnsel te onderzoeken. Hoe komt het dat die doornstruik niet verbrandt?' De HEER zag hem naderbij komen om te kijken. En vanuit de doornstruik riep God hem toe: 'Mozes, Mozes.' Hij antwoordde: 'Hier ben ik.' Toen sprak de HEER: 'Kom niet dichterbij en doe uw sandalen uit, want de plaats waar u staat is heilige grond.' En Hij vervolgde: 'Ik ben de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.' Mozes bedekte zijn gezicht, want hij durfde niet naar God op te zien.
Bibliodrama
Het schoeisel van Mozes
Situatie 1: Mozes die de kudde hoedt.
Mozes in confrontatie met de stem en het braambos: ‘doe je schoenen uit want deze grond is heilige grond’.
Het kader van het verhaal wordt verteld en eventueel toegelicht.
De tekst van de godsontmoeting wordt gelezen.
De spelwijze toegelicht.
Op het speelveld is met een kaarslicht het brandend braambos aangegeven en met enkele stenen of een touw een soort ‘heilige ruimte’ er rond afgebakend. Iedere deelnemer neemt de eigen schoenen of een paar andere naar keuze als ‘schoenen van Mozes’. Ieder plaatst de gekozen schoenen op een voor haar/hem betekenisvolle plaats in relatie tot het ‘braambos, de heilige ruimte daaromheen en de woestijn er rond. Afstand en nabijheid, richting en plaatsing van de schoenen geven mee de betekenis aan.
Zich inleven in het schoeisel van Mozes in de aanwezigheid (van ver of nabij) van het goddelijke.
Ben je als schoeisel door Mozes uitgedaan? Bevind je je nog aan zijn voeten…?
Waarom doet Mozes de schoenen (niet) uit? Hoe voelt dat als schoen? ….
De schoenen vertellen verder wat er door Mozes heen gaat tijdens de godsontmoeting.
Wat hij beleeft, denkt, zegt….
De begeleider interviewt de schoenen van Mozes.
Meer informatie over de werkwijze van een interview: >> Naar Werkvorm Interview
Spelsituatie 2. Het heengaan van de heilige grond
Na de ontmoeting met het goddelijke worden de schoenen van Mozes opnieuw gevraagd wat er met hen en met Mozes is gebeurd.
Voelt het als schoenen nu anders dan tevoren. Wat gaat Mozes nu doen? Waar gaat hij heen?
Wat gaat hij van het gebeuren vertellen tegen zijn vrouw en zijn familie.
Welke raad zou je als schoenen aan Mozes geven, welke weg moet hij gaan?
Spelsituatie 3. De levensloop van Mozes
Het leven van Mozes wordt op het speelveld in een grote halve cirkel of U-vorm uitgezet met schoenen. Mozes bij de Farao, bij zijn werkmakkers, na de doodslag, als herder in de woestijn, bij het braambos, terug in Egypte bij de Hebreeën, voor de Farao, bij het vertrek uit Egypte, bij de doortocht door de Rode zee……. Leg in grote letters op papier de verschillende rolposities van Mozes op de grond, zodat het voor iedereen duidelijk wordt en blijft.
Ieder kiest een positie uit die haar/hem aanspreekt. Kiest ook een paar schoenen uit dat mogelijk iets zegt over die positie en spreekt als schoenen van Mozes één of meerdere zin(nen) uit van wat zij/hij als schoenen van Mozes in die situatie beweegt, treft, sterkt…. Of wat zij/hij als schoen ‘over’ Mozes in die situatie wil vertellen. De verschillende schoenen kunnen elkaar ook vragen stellen en antwoorden geven als iedereen aan bod is geweest.
Bibliodrama
Heilige grond
1. De bijbeltekst: Exodus 3 1-6 wordt gelezen
2. Werkwijze 1. Brandend braambos
Een plek in de ruimte met stenen afbakenen.
Daarin een twintigtal kaarsen in glazen potjes.
Het symboliseert het brandend braambos
De deelnemers staan aan het andere eind van het lokaal.
Ze leven zich allen in als ‘Mozes’ die het brandend braambos ziet en er door aangetrokken wordt.
Ze worden door de begeleider uitgenodigd om naar het gesymboliseerde braambos toe te stappen.
Van de ene uiteinde naar het de overkant met het vuur stappen gebeurt op eigen ritme maar voldoende doorleefd en bewust.
Bij jonge kinderen is het aangewezen om 'stapregels' aan te reiken
Bijvoorbeeld:
- niet meer dan 1, 2 of 3 stappen voorwaarts,
- 1 stap links en terug of rechts en terug,
- 1 of 2 stappen achteruit
- na elke beweging een rustpauze
Ondersteunende muziek of lied kan de intensiteit verhogen en de beleving versterken
Voorbeeld: Lied: Nada te turbe uit Taizé
Nada te turbe is gebaseerd op een gedicht van Teresa van Avila, de bekende Spaanse mystica uit de 16e eeuw.
Nada te turbe, nada te espante, quien a Dios tiene, nada le falta
Nada te turbe, nada te espante, solo Dios basta
Laat niets je verontrusten, laat niets je beangstigen.
Wie God heeft ontbreekt niets. God alleen is genoeg.
Aan het eind op een zelfgekozen nabijheid of afstand van het vuur een positie aannemen tegenover de goddelijke aanwezigheid
gesymboliseerd door een cirkel van vuur.
De verhaaltekst wordt door de begeleider herlezen tot:
‘En vanuit de doornstruik riep God hem toe: 'Mozes, Mozes.' Hij antwoordde: 'Hier ben ik.'
De begeleider vraagt aan elke Mozes, hierop verder nog iets te zeggen: Hier ben ik,……
Iets vanuit de ervaring van het naderbij komen, iets vanuit de ontmoeting met de brandende braamstruik,
iets vanuit de Godsontmoeting…
De laatst gelezen zin van de Bijbeltekst wordt telkens voorgelezen.
Om beurten antwoorden de diverse spelers als Mozes op eigen wijze.
De spelers kiezen zelf of ze ook in aanwezigheid van de 'heilige grond' hun schoenen, sandalen...uitdoen.
3. Werkwijze 2. De terugkeer naar eigen grond
De spelers wordt nu gevraagd het vuur en de heilige plaats achter te laten en terug te keren.
De spelers doen dit op eigen ritme, vanuit eigen beleving van de ontmoeting.
Hierbij bestaat de mogelijkheid om bij de terugkeer iets van de heilige grond, vb. een steentje, een lichtje... mee te nemen.
De spelers trachten te doorvoelen wat er met hen gebeurt bij het afscheid nemen en terugkeren.
De spelers gaan mogelijk met iets van het licht, het vuur uit het brandend braambos, of een steentje van de heilige grond,
op weg door de ruimte. Ze laten het branden braambos achter en nemen er (n)iets van mee
en gaan op weg naar hun eigen levensituatie: naar hun eigen plek, je eigen realiteit, je eigen dorp, stad, land.
Onderweg laten ze langzaam de rol van Mozes los en worden zichzelf
als een Mozes-figuur met een Mozes-ervaring op de terugweg.
Ze lopen recht of krom via omwegen naar een eigen plek in de ruimte,
mogelijk met een licht of een steen...
4. Uitwisseling
Iedereen komt samen in de kring voor het uitwisselen van belevingen en ervaringen
5. Werkwijze 3. Eigen heilige grond
Ga met het licht, het vuur of een steen uit het brandend braambos (een kaarsje in een glazen potje)
Op weg door de ruimte naar je eigen plek, je eigen realiteit, je eigen dorp, stad, land.
Loop daar recht of krom via omwegen naar toe met je licht.
Geef je eigen plek, je eigen heilige grond vorm met het vuur, de steen wat zand of doeken.
Tracht je bewust te worden wat deze plek bij je oproept.
Spreek vanuit je plaats een zin uit die daar iets over vertelt.
Of leef je in in deze plaats en vertel 'als plaats' iets over je beleving.
Ondersteunende muziek of lied kan dit meer doorleven
Bijvoorbeeld: Lied en dans: Holy Ground
Sarva-Antah - Where I Sit Is Holy in The river inside
Music & Lyrics: Traditional Native American Additional Lyrics: Barbara Clark
Where I sit is holy. Holy is this ground
Forest, mountain, river. Listen to the sound
Great Spirit circles all around me
Where we live it is holy. Body mind and soul
Loving, giving, healing. Making this world whole
Great Spirit circles all around us
