Islam De rivier en het zand

VERHALEN

Islam

Religious_edited

De rivier en het zand

Er was eens een rivier. Hoog in de bergen was ze ontsprongen. Dartel en lenig slingerde ze zich door de valleien. Ze werd steeds sterker en steeds breder. Toen bereikte ze de woestijn. De rivier wilde ook dwars door de woestijn vloeien, maar ze bemerkte dat haar water verdween, hoe snel ze ook door het zand trachtte te stromen. Ze was er echter van overtuigd dat het haar bestemming was om deze woestijn te doorkruisen,maar er was geen weg.

"Dat kan de wind niet", spotte de rivier. "Jawel", zei de woestijn, "Je moet willen dat de wind jou opneemt." Zo'n gek idee kon de rivier niet aannemen. Een rivier in de lucht! Ze zou haar persoonlijkheid verliezen en wie kon haar waarborgen dat ze ooit opnieuw zichzelf zou worden.

De woestijn zei: "ik beloof het je." De wind neemt je op, draagt je over de woestijn en laat je dan weer los. Je valt als regen naar beneden en dan wordt je water weer een rivier."

"Hoe kan ik weten dat je niet liegt?" vroeg de rivier. "Het is zo!", zei de woestijn. "En als je het niet gelooft, staan er je erge dingen te wachten". "Waarom mag ik niet blijven, zoals ik nu ben?" sputterde de rivier. "Het kan niet,'! zei de woestijn, "maar wie je echt bent, gaat niet verloren. Aan de andere kant van de woestijn krijg je dezelfde naam, want wat je bent, blijft!"

Toen gaf de rivier zich over aan de verwelkomende armen van de wind. Teder en gemakkelijk droeg hij haar omhoog. Toen ze de toppen van de bergen, aan de andere kant van de woestijn, bereikten, liet de wind haar zachtjes vallen. En al haar druppels vloeiden samen, zochten elkaar en werden weer beekje... riviertje... Toen vroeg de rivier aan de woestijn: "Hoe wist jij dat het zo zou zijn?" En het zand van de woestijn fluisterde: "Wij wisten het, omdat wij het dag na dag zien gebeuren en omdat wij, het zand, ons helemaal uitstrekken van de woestijn tot aan de bergen." Daarom zeggen de mensen dat de manier waarop de levensstroom, zijn reis voortzet, in het zand staat geschreven.

Een verhaal uit de islam:Uit: Shah, I., Derwisjen vertellen. Deventer.

De rivier en het zand

1. Het verhaal wordt voorgelezen

2. Ontmoeting van de rivier met het zand

Werkvorm: Ontmoetingsspel: >> Zie werkvorm ontmoetingsspel

De spelers trachten te voelen door welk verhaalpersonage ze het sterkst aangesproken zijn en welke rol ze willen opnemen in het spel.

Twee aan twee zetten de spelers zich klaar voor hun ontmoeting.

Het beginfragment van het verhaal wordt herlezen

De speler die de rol van het zand speelt neemt plaats in het speelveld.

De speler die rivier speelt, komt langzaam naar het zand toe.

Ze trachten naar elkaar toe hun situatie te verwoorden.

Na elk kort spel nemen de andere spelers de zelfde rollen op en spelen de situatie uit het verhaal op eigen wijze en met eigen invullingen.

Uitwisseling van ervaringen.

3. De uitnodiging van het zand en het antwoord van de rivier

Werkvorm: Ontmoetingsspel: >> Zie werkvorm ontmoetingsspel

Het betreffende verhaalfragment wordt verder gelezen.

Nu fluisterde de verborgen stem van de woestijn haar toe: "De wind kan de woestijn oversteken en jij kan dat ook!" Nog nooit had de rivier die stem gehoord. "Ik zal met zand vermengd en door de woestijn opgeslorpt worden", zei de rivier. "De wind kan vliegen maar ik niet." "Zoals je bent, kom je er niet doorheen", fluisterde de woestijn." "Je zou verdwijnen of een moeras worden. Je moet willen dat de wind je over de woestijn draagt, naar je bestemming.""Dat kan de wind niet", spotte de rivier. "Jawel", zei de woestijn, "Je moet willen dat de wind jou opneemt." Zo'n gek idee kon de rivier niet aannemen. Een rivier in de lucht! Ze zou haar persoonlijkheid verliezen en wie kon haar waarborgen dat ze ooit opnieuw zichzelf zou worden.

De woestijn zei: "ik beloof het je." De wind neemt je op, draagt je over de woestijn en laat je dan weer los. Je valt als regen naar beneden en dan wordt je water weer een rivier." "Hoe kan ik weten dat je niet liegt?" vroeg de rivier. "Het is zo!", zei de woestijn. "En als je het niet gelooft, staan er je erge dingen te wachten". "Waarom mag ik niet blijven, zoals ik nu ben?" sputterde de rivier. "Het kan niet,'! zei de woestijn, "maar wie je echt bent, gaat niet verloren. Aan de andere kant van de woestijn krijg je dezelfde naam, want wat je bent, blijft!"

De beide spelers plaatsen zich in elkaars nabijheid op het speelveld.

De ene speelt het zand de ander speelt de rivier.

In het gesprek dat ontstaat trachten ze op eigen wijze het eigen verstaan van de verhaalrol weer te geven. Ze doen dat op hun eigen wijze, gebruikmakend van de verhaalelementen. Deze zinsneden uit het verhaal kunnen ze op geheel eigen wijze vormgeven, hertalen, herschrijven ... maar ook achterwege laten en eigen woorden en antwoorden verzinnen.

Het gesprek mag maximum twee minuten duren.

Daarna komen er twee andere spelers om op hun eigen wijze de verhaalpersonages gestalte te geven.

Uitwisseling van belevingen en ervaringen

4. De rivier geeft zich over aan de wind

- Het verhaalfragment wordt gelezen

- De spelers worden uitgenodigd om, indien gewenst, zich in te leven in de rivier, die mogelijk op punt staat zich over te geven aan de wind om zich te laten meevoeren over de bergen.

- Deze scène kan individueel gespeeld worden. De speler wordt begeleid door de spelbegeleider.

gehanteerde werkvormen hierbij kunnen zijn: Rolinleving >> Naar Werkvorm Rolinleving en Interview >> Naar Werkvorm Interview

De speler leeft zich in, in de rol van de rivier. Hij overweegt om zich over te geven aan de wind. Hij stelt zichzelf vragen over zijn waagstuk. Met de hulp van de begeleider die de speler ondersteunt om zijn belevingen, overwegingen, aarzelingen, plannen, handelingen en de mogelijke effecten te verkennen, onder ogen te zien.

De speler verwoord aan het slot welke beslissing hij zal nemen.

- Deze scène kan ook gespeeld worden met een medespeler die de rol van 'de wind' op zich neemt.

- Uitwisseling van ervaringen na elk spel of na een reeks van spelmomenten

Meer informatie over de uitwisseling: >>Zie Begeleiden Uitwisseling

6. Het verhaal wordt tot slot herlezen